The Next "Invasive" is "Native"

Mensen maken een onderscheid tussen natuurlijke soorten die wel op een bepaalde plaats horen en soorten die er niet horen. Van bepaalde planten of dieren, die 'non native’ of vreemd ' zijn voor een bepaalde plaats en zich snel verspreiden, wordt verondersteld dat ze bijzonder schadelijk zijn voor de lokale natuur, economie of gezondheid van de mens. Ze worden vaak omschreven als 'vreemdelingen', 'indringers' of 'plagen’. Sinds W.O. II wordt, in het discours over menselijke en niet-menselijke migratie, het ‘non-native’ of ‘vreemde’ steeds vaker voorgesteld als iets dat negatief is voor de ‘native’ context.

Verschillende media sprongen op die kar en verspreidden angst en paniek in de publieke opinie. De ‘oorlog aan vreemdelingen’ verklaren, dat verkoopt. Bangmakerij, vastgoed dat in waarde daalt, en een weigering om hypotheken te verstrekken aan eigenaars die Japanse duizendknoop hebben op hun eigendom, het zijn allemaal dingen die van het verwijderen van zulke soorten een winstgevend zaakje hebben gemaakt. Europese landen spenderen al miljoenen euro's aan uitroeiingsprogramma's. Plantaardige nieuwkomers veranderen ongetwijfeld de ecologie van Brussel en heel België. Maar we kunnen dit ook zien als een kans om te leren hoe we moeten omgaan met een wereld die ecologisch en geologisch snel verandert en planten die van ergens anders komen omarmen. Samen met lokale voedselzoekers, biodiversiteitsexperts en stads-ecologen stelt het project het halen van waarde uit de natuur in vraag, door ijs te maken van eetbare invasieve planten.

Naast die mobiele ijsmachine verspreidt een geluidsinstallatie de geluiden van invasieve soorten doorheen het hele park. Zowel mensen als niet-mensen zullen kunnen genieten van deze soundscape, een theater zonder acteurs. Het vestigt de aandacht op de nieuwe inwoners van de stad, door de stadsbewoners vertrouwd te maken met niet-native en native invasieve soorten, en de fauna en flora van het park in zijn geheel.